استاد بازنشسته جغرافیای دانشگاه سوربن فرانسه در اردکان گفت:

     به گزارش خبر نگار مهر در اردکان "دکتر محمدحسین پاپلی یزدی"، استاد بازنشسته جغرافیای دانشگاههای فردوسی و تربیت مدرس و سوربن فرانسه، در نشست تخصصی چهارمین دوره اردکان شناسی با بیان گوشه ای از قابلیت های گردشگری در محیط های کویری بویژه منطقه یزد، رونق این بخش را ضرورتی انکار ناپذیر دانست.

     مولف کتاب "ماهیت و مفاهیم گردشگری" از جوانان خواست تا با برنامه ریزی دقیق نسبت به عملی شدن طرح های گردشگری و جذب گردشگر به منظور معرفی فرهنگ و هنر و هویت سرزمین خود بکوشند.

     دکتر پاپلی در بخش دیگر سخنان خود به تشریح نظریه "تمدن کاریزی" و موقعیت استان یزد در چنین پژوهشهایی پرداخت.
نویسنده کتاب "قنات های تفت" با بیان اینکه زیستن در شرایط سخت بیابانی الزامات خاصی را نیازمند است، قنات را مهمترین عامل بقای سکونتگاههای کویری و بیابانی ایران دانست.

     وی ادامه داد: قنات را نباید صرفاً سازه ای فنی و مهندسی در نظر گرفت بلکه کاریز یک سازه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و تمدنی است.

     مولف کتاب "قنات قصبه گناباد" با بیان نظریات گوناگون پیرامون چگونگی آموختن استفاده از قنات در تمدن های کویری، خاطر نشان کرد: یک سوال جای تامل دارد و آن اینکه آیا ابتدا تکنیک حفر قنات آموخته شد و بعد آبادی های وابسته به آن ایجاد شد؟ و یا اینکه پس از رونق سکونتگاهها و افزایش سطح فنی و تمدنی قنات نیز به کارگرفته شد؟

     دکتر پاپلی اظهار داشت:اعتقاد دارم در روزگاران گذشته که شرایط اقلیمی مناطق بیابانی ایران وضعیتی مساعدتر داشته است، ساکنان سکونتگاههای حاشیه بیابان تکنیک حفر قنات را از سایر مناطق آموخته و با احداث آن علیرغم از بین رفتن شرایط مساعد طبیعی، شهرها و آبادی های خود را گسترش داده اند.

     وی بیان داشت: اهمیت قنات در حیات شهرهای بزرگ و کوچکی همچون تهران، قم، کاشان، اردستان، اردکان، یزد و گناباد و ... غیر قابل انکار است.

     این مولف برجسته افزود: ریشه حفر قنات برگرفته از معدن کارهای اولیه ای دانست که در منطقه بین دریاچه ارومیه و دریاچه وان در معادن فعالیت می کرده اند و جهت تخلیه آب اضافه انباشته شده در معادن، بدین شیوه آب را تخلیه می نموده اند.

     نویسنده کتاب پرفروش "شازده حمام" با ذکر مثالی به انتقاد از شیوه ها و رفتارهای اجتماعی امروزین جامعه پرداخت.

     دکتر پاپلی یزدی تاکید کرد: چگونه است چند روستایی می توانند در یک کارگروهی و مشارکتی تعدادی از گوسفندان خود را که همه سرمایه و دارائیشان محسوب می گردد در قالب یک گله به اشتراک بگذارند و سرپرستی بر آن تعیین کنند و هیچگاه آنگونه که تجربه و تحقیقات در سراسر ایران نشان داده، از هم نپاشد .

     وی افزود: چرا هنگامی که قرار است چند انسان فرهیخته بر سرموضوعی با یکدیگر به همکاری و اشتراک بپردازند با کوچکترین مسئله ای این جمع از هم پاشیده می شود؟

     مولف کتاب "نظریه های توسعه روستایی" این معضل را معلول از دست دادن باورهای اساسی و اعتقادی مردمان امروز دانست.