شهید قانعی در دوّم شهریور ماه ۱۳۳۹ در خانواده ای متدیّن در اردکان چشم به جهان گشود. نامش را به تأسّی از ائمۀ معصومین-علیهم السّلام- نام سبط اکبر رسول الله(ٌص)، فرزند بزرگ زهرا(س)”حسن” گذاردند.طبق رسم حاکم بر اجتماع اردکان،اصولاً فرزندان را قبل ازمدرسه به مکتب خانه ها جهت آموزش قرآن و سایر کتب مذهبی می سپردند و پس از آن عموماً فرزندان دستیار والدین در انجام فعّالیّت های داخل و خارج منزل بودند. حسن نیز از این قاعده مستثنی نبود؛ ولی علاوه بر آن تا کلاس دوّم دبستان هم تحصیل کرد؛ امّا در کنار این همه فعّالیّت شرکت در مراسم روضه خوانی و مجالس مذهبی،جزو لاینفک زندگی اکثریّت خانواده های اردکان بود؛ در همین مجالس بود که جوانان و نوجوانان با مسائل دینی و اجتماعی آگاهی می یافتند و راه مبارزه با ظلم و ستم جبّاران را می آموختند.لذا جرقۀ انقلاب نیز از همین مجالس و همین جوانان برخاست. پیرو ولایت فقیه بود و گوش به فرمان امام و رهبر انقلاب؛ بنابراین به محض اطلاع از فرمان مقتدایش حضرت امام خمینی (ره)، راهی جبهه های نور علیه ظلمت شد .علائق مادّی و دنیوی،وجود همسر و دو فرزند دلبندش (۱ پسر و۱ دختر) مانع رشد و تعالی معنوی او نشد و همه را به خدا سپرد و حضور در سنگرهای خاکی عزّت و شرف را بر حضور در منزل و قرین بودن با دنیای پست و مادّی ترجیح داد.مدّت ۱ماه و ۱۲روز از عمر پر برکت خویش را در جهاد و دفاع از میهن اسلامی ایران گذراند .سرانجام در تاریخ ۱۳۶۲/۲/۱۹درمنطقه عملیّاتی خرمشهرودرعملیّات بیت المقدّس بر اثر اصابت ترکش به صورتش به شدّت مجروح شد و با پرواز روح بلندش به ملکوت اعلی ،عروس شهادت رادر بر کشید و به قله شرف و عزّت صعود کرد و بر مولایش امام حسین -علیه السّلام- مهمان شد.پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه توسط مردم قدرشناس اردکان در بهشت شهدا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد.